Nauczycielu, jeśli przeglądasz ten Poradnik, to prawdopodobnie pracujesz z nastoletnimi uczniami. Jeden lub kilku z nich zachowuje się dziwnie, zaskakująco, zmienił się albo mówi, że nie chce mu się żyć.
Niewykluczone, że dostrzegłeś ślady na jego nadgarstku i nie wierzysz, że to sprawka kota. Może właśnie się dowiedziałeś, że z twoim uczniem dzieje się coś niepokojącego, może wiesz o tym od dawna. Ten Poradnik ma ci pomóc. Kierowany jest do pracowników oświaty pracujących z uczniami, którzy się samookaleczają albo mają myśli i zamiary samobójcze. Adresujemy go również do wszystkich pracowników, którzy niepokoją się o swoich nastoletnich uczniów. Znajdziesz tu informacje dotyczące tego, jak radzić sobie z sytuacjami kryzysowymi w szkole, w jaki sposób postępować z nastolatkiem w kryzysie, gdzie szukać wsparcia. Przeczytasz o tym, jak zredukować czynniki ryzyka wystąpienia zachowań autoagresywnych, myśli i zamiarów samobójczych oraz jak wzmocnić czynniki chroniące twoich uczniów.
O próbach samobójczych i autoagresji trudno jest mówić i myśleć. Budzą potworne zamieszanie emocjonalne. Straszą, przerażają, budzą panikę, ale także odrazę, niechęć, poczucie bezradności. Już samo ich nazwanie potrafi wywołać lęk o życie nastoletniego ucznia. Samobójstwo i samookaleczenia nie są prostym tematem. Za to podjęcie szczerej rozmowy o problematycznych kwestiach może uratować życie. Mierzenie się z autoagresją albo z chęcią zabicia się nastolatka to wspólny trud całej społeczności szkolnej. Może być wam trudno rozmawiać o tym, co ważne. Może być wam trudno podejmować inne tematy. Może być wam trudno być ze sobą blisko. Może być wam trudno nie obwiniać się nawzajem. Spróbujcie jednak pokonać trudności razem.
