Wielu osobom, które rozważają odebranie sobie życia, towarzyszy niepokój dotyczący sięgania po pomoc.
Osoby przytłoczone myślami samobójczymi obawiają się często, że jeśli powiedzą interwentowi kryzysowemu, psychiatrze lub psychoterapeucie o tym, co przeżywają, to że trafią do szpitala na wiele miesięcy i utracą kontrolę nad swoim życiem.
Takie myśli pojawiają się w związku z tym, że pomoc osobom w kryzysie jest w mediach i popkulturze marginalizowany lub fałszywie przedstawiany.
Fakty są takie:
Mówiąc o tym, że towarzyszą Ci myśli samobójcze lub że planujesz odebrać sobie życie, dajesz szansę na dostosowanie procesu pomocowego do Twoich potrzeb.
Opowiadając o myślach samobójczych uwalniasz nagromadzone emocje i otwierasz się na wsparcie płynące z relacji z lekarzem, interwentem lub psychoterapeutą.
Dzieląc się tym, co przeżywasz, uwalniasz się od negatywnych konsekwencji posiadania tajemnicy.
Nie ma jednej odpowiedzi na pytanie, co wydarzy się, kiedy powiesz lekarzowi, terapeucie lub interwentowi kryzysowemu o tym, że planujesz odebrać sobie życie. Pomoc osobom w kryzysie jest dostosowywana do ich indywidualnych potrzeb.
Zdecydowana większość osób, którym towarzyszą myśli samobójcze uzyskuje pomoc w ramach psychoterapii. Zdarza się, że aby obniżyć cierpienie osoby, która myśli o odebraniu sobie życia i umożliwić prowadzenie psychoterapii, niezbędne jest włączenie farmakoterapii, za którą odpowiada lekarz psychiatra.
W niektórych sytuacjach niezbędny jest pobyt na oddziale w szpitalu. Osoba planująca odebranie sobie życia może zostać tam umieszczona, żeby z jednej strony zapewnić jej bezpieczeństwo, a z drugiej strony, aby miała intensywny kontakt ze specjalistami. O tym, czy ktoś trafi na oddział czy nie, decyduje lekarz psychiatra.
Pamiętaj, że bez względu na formę pomocy, jaka zostanie Ci zaoferowana, możesz pytać pracujących z Tobą specjalistów, dzielić się swoimi odczuciami i prosić o wyjaśnienie wątpliwości.
Masz prawo mówić o tym, co Ci pomaga i zwracać uwagę na to, co w działaniach specjalisty nie jest pomocne.
To ważne, żeby pracujący z Tobą specjaliści wiedzieli, co się z Tobą dzieje i czy ich działania Ci odpowiadają.
Myśli i plany samobójcze nie znikają dzięki jednej rozmowie czy spotkaniu. Aby sobie z nimi poradzić potrzeba czasu – na zrozumienie, jakie problemy je wywołały, by nabyć nowe umiejętności, które pozwolą je przezwyciężyć, pomogą w ich szybkim rozpoznaniu, jeśli ponownie wystąpią, albo sprawią, że już nigdy nie powrócą.
