Wiele osób, którym towarzyszą myśli samobójcze, stara się radzić sobie z nimi w pojedynkę.

Duża grupa tych osób nie mówi nikomu o tym, co przeżywa.

Są osoby, które nie chcą martwić nikogo ze swojego otoczenia. Inne obawiają się odrzucenia, zbagatelizowania lub niezrozumienia. Zdarza się, że ktoś nie mówi o tym, co przeżywa, ponieważ z całych sił stara się swojego stanu nie dostrzegać.  

Żadna z osób, którym towarzyszą myśli samobójcze, nie powinna być sama.

Wsparcie, zrozumienie i pomoc, zarówno te ze strony bliskich i znajomych, jak i profesjonalistów, są kluczem do przezwyciężenia myśli samobójczych.

Pozostawanie z myślami samobójczymi sam na sam wywołuje ogromne cierpienie i bezradność, które często prowadzą do dalszego pogorszenia się samopoczucia i ograniczenia możliwości znalezienia rozwiązania w pojedynkę.

Powiedzenie komuś o tym, co przeżywasz, nie oznacza, że utracisz kontrolę i wpływ na proces radzenia sobie z myślami samobójczymi. Wręcz przeciwnie – dzięki rozmowie możesz dostrzec rozwiązania, które nie przychodziły Ci do głowy, kiedy byłeś z myślami samobójczymi sam na sam.

Rozmowa przynosi też ulgę, pomaga przezwyciężyć samotność, przywraca wiarę w zmianę i pokazuje, że można poczuć się lepiej.

Proszenie o pomoc nie jest wyrazem słabości. Wręcz przeciwnie, jest wyrazem odwagi, siły i determinacji, by zmienić swoją sytuację.

Zastanów się, kto w Twoim otoczeniu jest osobą godną zaufania. Czy znasz kogoś, kto mógłby Cię wysłuchać?

Niektóre osoby lepiej czują się rozmawiając o swoich problemach z kimś, kogo nie znają. Jeśli jesteś taką osobą – zadzwoń do telefonu zaufania.

To ważne, żeby w przezwyciężaniu myśli samobójczych towarzyszył Ci specjalista: interwent kryzysowy, psycholog, psychoterapeuta.

Zdarza się, że aby pokonać myśli samobójcze niezbędne jest przyjmowanie leków. Za proces farmakoterapii odpowiada lekarz psychiatra.

Pamiętaj – zasługujesz na pomoc i wsparcie. Nie pozostawaj z myślami samobójczymi sam na sam.