Rozmowa z bliskimi o myślach samobójczych może powodować lęk, zwłaszcza przed tym, jak zareagują oni na to, co chcesz im powiedzieć.
Pamiętaj jednak, że samotne zmaganie się z problemami jest bardzo trudnym doświadczeniem. Rozmowa o nich jest pierwszym krokiem do wspólnego znalezienia rozwiązań.
Aby zmniejszyć lęk przed rozmową – przygotuj się do niej. Zaplanuj, kiedy i gdzie chcesz ją odbyć. Nie czekaj na odpowiedni moment − ten, w którym myślisz o rozmowie, właśnie takim jest.
Zasygnalizuj bliskim potrzebę rozmowy. Powiedz, że jest ona dla Ciebie ważna i poproś, by zarezerwowali dla Ciebie czas.
Zastanów się, co chcesz powiedzieć swoim bliskim i zapisz to – np. w punktach na kartce – pozwoli Ci to uporządkować myśli. Możesz również skorzystać z planu podczas rozmowy.
Na początku rozmowy poproś bliskich, aby postarali się nie przerywać Ci i uważnie wysłuchali do końca oraz aby Cię pochopnie nie oceniali i nie porównywali do siebie czy innych osób.
Postaraj się dokładnie opisać, z czym obecnie się zmagasz i jaki to ma wpływ na Ciebie i Twoje życie.
Powiedz o tym, co jest dla Ciebie w tym momencie najważniejsze. Opisz, jak się czujesz i co się z Tobą dzieje, co Cię niepokoi, martwi i przygnębia.
Zasygnalizuj też, czego potrzebujesz i jakiej pomocy od nich oczekujesz. Niekiedy bliscy mogą nie wiedzieć, jak Cię wesprzeć.
Spodziewaj się również od nich pytań. Wiedz, że nie musisz odpowiadać na wszystkie, jedynie na te, na które czujesz gotowość.
Powiedz, że bardzo na nich liczysz, i że samotnie nie poradzisz sobie w tej sytuacji, że ufasz im i wierzysz, że nie zostawią Cię z problemami.
Może jednak zdarzyć się tak, że Twoi bliscy zareagują inaczej, niż się tego spodziewasz i powiedzą, że pomoc nie jest Ci potrzebna, a Ty przesadzasz.
Pamiętaj, że Ty najlepiej wiesz, co czujesz i myślisz oraz z czym się mierzysz. Dlatego nie zniechęcaj się.
Daj im chwilę aby oswoili się z tym, co usłyszeli. Uzasadnij, dlaczego potrzebujesz pomocy, również tej profesjonalnej − psychologicznej, interwencyjnej czy psychiatrycznej.
Na koniec rozmowy zapytaj ich, jak odebrali i zrozumieli to, co mówisz. Zapytaj czy są w stanie Ci pomóc.
Jeśli okaże się, że jedna rozmowa to za mało – od razu umówcie się na kolejną. Gdy nie otrzymasz od bliskich deklaracji, że możesz porozmawiać z nimi zawsze, gdy tego potrzebujesz – poproś o to.
Pamiętaj, że pomocy możesz szukać u różnych osób. Jeśli Twoim bliskim trudno jest zrozumieć, co się z Tobą dzieje, zastanów się, kto inny mógłby okazać Ci wsparcie.
Listę anonimowych telefonów pomocowych znajdziesz na naszej stronie.
